Z okazji Narodowego Święta Niepodległości, uczennice kl. I a i III c zaprezentowały program artystyczny upamiętniający odzyskanie przez Polskę wolności po 123 latach niewoli. Poezja i pieśni patriotyczne, jak co roku, budują w naszych uczniach poczucie wspólnoty narodowej. Różne koncepcje Ojczyzny przedstawione w wierszach Różewicza i Wojtyły ukazały Polskę jako nasze wspólne dobro. Polskę, o silnej tożsamości narodowej. Uwieńczeniem przedstawienia, po którym odbył się jeszcze konkurs wiedzy historycznej, było przesłanie do współczesnych, wyrażone wierszem J. Tuwima z tomu „Kwiaty polskie”:
„Chmury nad nami rozpal w łunę,
Uderz nam w serca złotym dzwonem,
Otwórz nam Polskę, jak piorunem
Otwierasz niebo zachmurzone.
Daj nam uprzątnąć dom ojczysty
Tak z naszych zgliszcz i ruin świętych
Jak z grzechów naszych, win przeklętych.
Niech będzie biedny, ale czysty
Nasz dom z cmentarza podźwignięty.
(…)
Daj rządy mądrych, dobrych ludzi,
Mocnych w mądrości i dobroci.
(…)
Bankierstwo rozpędź – i spraw, Panie,
By pieniądz w pieniądz nie porastał.
Pysznych pokora niech uzbroi,
Pokornym gniewnej dumy przydaj,
Poucz nas, że pod słońcem Twoim
„Nie mas Greczyna ani Żyda”.
Puszącym się, nadymającym
Strąć z głowy ich koronę głupią,
A warczącemu wielkorządcy
Na biurku postaw czaszkę trupią.
(…)
Przywróć nam chleb z polskiego pola,
Przywróć nam trumny z polskiej sosny.
Lecz nade wszystko – słowom naszym,
Zmienionym chytrze przez krętaczy,
Jedyność przywróć i prawdziwość:
Niech prawo zawsze prawo znaczy,
A sprawiedliwość – sprawiedliwość.
Niech więcej Twego brzmi imienia
W uczynkach ludzi niż w ich pieśni…”